εβδομαδιαίο οικονομικό του δελτίο.
Ο Σύνδεσμος τονίζει ότι η μηνιαία δαπάνη ανά σύνταξη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους – ΓΛΚ (συντάξεις Δημοσίου) ξεπερνάει την αντίστοιχη δαπάνη σε ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ ή ΝΑΤ – χωρίς μάλιστα, να υπολογίζονται οι επικουρικές πληρωμές, (όπως μερίσματα ειδικών ταμείων, όπως του ΜΤΠΥ), τις οποίες λαμβάνουν πολλοί πρώην δημόσιοι υπάλληλοι.
Αφού διευκρινίζει πως «ουδέποτε αμφισβητήθηκε ότι η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου έχει μειωθεί στα χρόνια των μνημονίων, είτε περιλαμβάνονται οι τεκμαρτές κοινωνικές εισφορές, είτε όχι», ο ΣΕΒ παρατηρεί ότι «με το να αφαιρούνται, όμως, αυτές μόνο και μόνο, για να εξάγεται το συμπέρασμα ότι η καθαρή μισθολογική δαπάνη, (εκτός τεκμαρτών κοινωνικών εισφορών), είναι σήμερα στην Ελλάδα μικρότερη απ’ ό,τι στη μέση κοινοτική χώρα κατά 0,2% του ΑΕΠ, βλέπουμε μόνο το δέντρο και χάνουμε το δάσος».
Με αυτόν τον τρόπο «υποεκτιμάται σημαντικά το συνολικό κόστος για την κοινωνία της ασκούμενης πολιτικής στο δημόσιο είτε αυτή αφορά μισθούς είτε συντάξεις, καθώς δεν συμπεριλαμβάνονται τα μελλοντικά ελλείμματα του συνταξιοδοτικού συστήματος στο δημόσιο τομέα, που προκαλούνται από την ανεπάρκεια των σωρευμένων εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, σε σχέση με τις καταβαλλόμενες συντάξεις».
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο, η προσαρμογή του μεγέθους του κράτους στις δυνατότητες της παραγωγικής οικονομίας αποτελεί ανάγκη, όχι για να καθηλωθούν μόνιμα σε χαμηλό επίπεδο μισθοί και απασχόληση στο δημόσιο, αλλά για να αναπτυχθεί η οικονομική δραστηριότητα με δυναμισμό,
